Een metalen bed opknappen

Zoals inmiddels misschien al bekend, heb ik een zwak voor oude meubels. Deze keer knap ik een oud spijlenbedje op om er een nieuw familiestuk van te maken.

Sinds ik vorig jaar onderstaand plaatje tegen kwam op internet, ben ik in de ban van metalen spijlenbedden. Omdat ik graag 'op grote voet' slaap, hebben wij een bed van 180 x 220 cm. En laat er nou in die maat geen enkel spijlenbed te vinden zijn. Gelukkig wel in kinderformaat. Nieuw zijn ze in redelijk veel soorten en kleuren te verkrijgen, alleen gaat mijn nostalgisch hart natuurlijk uit naar een oud bed. De timing is ook goed, want onze peuter kan al sinds een aantal maanden zelf in en uit zijn ledikant klimmen. Dus nu krijgt hij een peuterbed, waar hij (zonder nekbrekende toeren) gemakkelijk zelf uit kan. Op Marktplaats vond ik een geschikte kandidaat: een prachtig antiek metalen bed, maar helaas wel in Hammerite groen.

De reden waarom Hammerite alleen gebruikt wordt voor hekken en dingen die je maar één keer in je leven wil schilderen, is omdat het er nooit meer vanaf gaat. Mijn eerste poging om Hammerite te verwijderen was met afbijtmiddel. In de winkel werd door de verkoopster zelfs nog even de 'expert' gebeld om te vragen of dat zou werken. Mij werd verzekerd dat het eraf zou gaan.

Twaalf euro en twee uur later zag mijn proefstukje er nog exact hetzelfde uit. Tijd voor grof geschut: de verfafbrander.

Dertig euro en vier uur later zag de zijbalk van het bed er uit alsof een blinde er Hammerite op had gesmeerd. Sommige stukjes waren schoon, maar 75% zat er nog op. Laatste optie: zandstralen.

Op verschillende plekken in Nederland kun je zelf zandstralen. En geloof mij, alleen al vanwege het gemak is het de moeite waard. Ik moest jammer genoeg het halve land door en heb uiteindelijk langer in de auto gezeten dan in de straalcabine gestaan, maar oh wat was het heerlijk om de verf er vanaf te zien springen.

Een paar tientjes en anderhalf uur later zagen de onderdelen van mijn bed (en de rest van wat ik meteen maar in de auto had gegooid om te zandstralen) eruit als 100 jaar geleden, voor de allereerste laag verf erop kwam. Het zandstralen ruwt tevens het oppervlak zo op, dat je de ideale ondergrond hebt om op te schilderen.

Het bed bestaat uit een hoofd- en voeteneind en twee zijbalken. Hier lag bij aankoop een MDF plaat op. Niet alleen was dit ontzettend lelijk, omdat je de plaat door de spijlen heen kon zien, ook was de plaat te zwaar, stond hij al krom en lag hij niet erg stabiel op het bed.

De oplossing werd al vrij snel duidelijk. Er moest een stripje aan de onderkant gelast worden, zodat er een lattenbodem tussen geklemd kon worden. Niet alleen zit de bedbodem daardoor vast, hij komt ook lager te liggen, waardoor hij niet meer zichtbaar is. Bij een lokale metaalbewerkerij laat ik de zijkanten en één lat van de lattenbodem achter en wacht met smart tot ze bellen dat ik het op kan komen halen.

Een weekje later is het eindelijk zo ver. Intussen heb ik vast wat voorwerk op het hoofd- en voeteneind verricht, dus de twee zijkanten gaan bij aankomst thuis meteen in de primer.

Omdat neon oranje (nog) niet in ons huis past, kies ik voor wit. Zeker gezien de kleurstelling op de kinderkamer. Na het zandstralen gaat er eerst een goede primer op het kale metaal. Zelfs na een paar dagen binnenstaan, beginnen er op sommige plaatsen al hele kleine roestplekjes te ontstaan. Ik pak een multiprimer die over is van de metalen lamp die ik heb overgeschilderd. Op deze multiprimer kun je daarna ook watergedragen lak smeren, dus kan ik ook een overgebleven potje RAL9010 uit de kelder halen en daarmee aan de slag. De primer die ik heb gebruikt was grijs en omdat ik in hele dunne lagen werk, zet ik de onderdelen van het bed vier keer in de lak. Een perfectionist blijft een perfectionist.

Omdat dit bed is gemaakt in een tijd zonder standaard matrasmaten, moet ik zelf een lattenbodem en matras op maat maken. Daarvoor kies ik voor een grotere matras waarvan ik het schuimrubber afzaag en de tijk kleiner maak. De lattenbodem maak ik eenvoudig met een afkortzaag op maat.

Ook maak ik een molton op maat. Een jersey hoeslaken dacht ik wel in een standaard maat te kunnen gebruiken, maar ook daar moet ik in de nabije toekomst iets nieuws voor maken. En dan is het moment eindelijk daar. Ik ben er (mentaal) al maanden mee bezig en de nieuwe eigenaar van het bed heeft het er al weken over: het nieuwe bed kan op zijn kamer en het oude bed gaat weg, dat vertelt hij me ook elke avond. Het bed is net te groot om op de huidige plaats van het ledikant te komen, dus verplaats ik de linnenkast en komt het bedje langs de kruisjesmuur te staan. Even de wanddecoraties overhevelen en dan wordt de nieuwe kamer onthult.

Om eens een keer eerlijk te zijn over wat zo'n project kost, hier het overzicht van wat ik heb uitgegeven:

• Bed (Marktplaats)                  €50,-
• Verfafbijtpoging                    €12     (vast wel voor een andere klus te gebruiken)
• Verfafbrandpoging               €30     (maar de brander stond toch al op mijn verlanglijstje)
• Zandstralen                          €45,-
• Laswerk                                €30,-
• Verfrestjes                            €0,-     (maar reken op zo'n €10,- tot €15,-)
• Matras                                  €45,-
• Lattenbodem                       €10,-
• Dekbedovertrek (uit de nieuwe collectie van Do Not Iron, nog even geduld!)
• Jersey hoeslaken                 €5,-
• Overig beddengoed en kussens zijn zelf gemaakt

In mijn hoofd leek het veel meer geld, maar nu ik het optel, valt het reuze mee. Uiteraard gaat er wel een hoop tijd in zitten. En bedenk dat ik nog geen ander mooi spijlenbed heb kunnen vinden voor onder de 200 euro (zonder matras!). Tenzij je naar die Zweedse winkel gaat, maar dat is geen vergelijking natuurlijk. Al met al één van mijn mooiste projecten. Hopelijk kunnen mijn achterachterachterkleinkinderen er ook nog in slapen.